Art. 54. pkt1 ustawy o pomocy społecznej mówi, że osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej.
Typy domów pomocy społecznej:
- dla osób w podeszłym wieku;
- dla osób przewlekle somatycznie chorych;
- dla osób przewlekle psychicznie chorych;
- dla dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie;
- dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
- dla osób niepełnosprawnych fizycznie;
- dla osób uzależnionych od alkoholu.
Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej ponoszą:
- mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
- małżonek, zstępni przed wstępnymi
- gdy dochód na osobę w rodzinie nie przekracza 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej pokrywa różnice między dochodem, a średnim miesięcznym kosztem utrzymania mieszkańca– w wysokości różnicę między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami ponoszonymi przez osobę i rodzinę.